ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
عنوان کامل: پایان نامه نگاه و معنا در هنر عکاسی
تعداد صفحات: 99
دسته: هنر
مقدمه
اندیشه انتقادی در باب عکاسی در سده بیستم، بحث هایی در قبال قبول عکاسی به عنوان یک شکل هنری در ابتدای این قرن، آثاری در باره تأثیر عکاسی بر رسانه های هنری قدیمی تر، تحول تاریخ این رسانه و آثار اخر نویسندگان و در راستای ارائه نظریه در باره این راسانه را در بر می گیرد.
بسیاری از آثار متأخر در زمینه عکاسی معطوف به جریانهای گوناگون اندیشه پسی مدرن در راستای شالوده شکنی مدرنیسم در هنر است.
در نظر نویسندگان و هنرمندانی که این آثار اخیر را عرضه کرده اند، پسی مدرنیسم را بحرانی در فرآیند بازنمایی غرب تعریف کرد و عکاسی نقش بسیار مهمی ر در آن ایفا کرده است.
بسیاری از نظریه پردازان مطرح حوزه عکاسی را به خاطر سرشت بینا رشته ایی اش مورد توجه قرار می دهند. شاید تنها خصلت غالب این رسانه انعطاف پذیری اش باشد. این نکته با کاربردهای گوناگون این رسانه در عرصه فرهنگ روشن می شود. کاربردهایی که تنها بخش اندکی از آنها وجه هنری دارند.
نخستین تاریخ جامع عکاسی بو مونت نیوهال بود. به عنوان کاتالوگ نمایشگاهی در «موزه هنر مدرن» با نام «عکاسی: 1937-1839» نوشته بود، نقش بسیار مهمی در مورد پذیرش قرارگرفتن عکاسی به عنوان یک شکل هنری مشروع ایفاکرد.
در اوایل سده بیستم، شکافی میان دو گونه عکاسی در آمریکا پدید آمد؛ گونه یی که از خصلت اجتماعی این رسانه بهره می گرفت و گونه ای که با برداشت ناب گرایانه عکاسی «هنری» همخوان بود.
این شکاف موجود میان عکاسی هنری و عکاسی مستند رویارویی دو اسطوره عامیانه یکی نمادگرا و دیگری واقع گراست.
در کار ناب گرایان، از آن جا که هنر بیان حقیقت درونی به شمار می رود عکاسی یک نهان بین است . اما در عکاسی مستند عکاس یک شاهد و عکس گزارشی از حقیقت تجربی است.
در اروپا عکاسان اجتماعی، کارشان را بر پایه واقع گرایی طبقاتی استوار کرده بودند. والتر بنیامین از نخستین نظریه پردازانی بود که در بستری سیاسی در باره عکاسی دست به قلم برد. او تأثیر تکنولوژی بر شاخه های مختلف هنررا مورد توجه قرار داده است. با تکثیر مکانیکی که به واسطه عکاسی امکان پذیر شد اقتدار اثر هنری، یا به تعبیر بنیامین «هاله»ی بی همتای آن از بین می رود. حال انبوه نسخه های بدل جای نسخه اصل را می گیرد. یکی از عمیق ترین عواقب تکثیر مکانیکی برای هنر که بنیامین در مقابله خود به آن پرداخته رسیدن به این تصور می باشد که هنر دیگر مبتنی بر آئین نبوده ، بلکه بر پایه سیاست استوار شده است. اساس این تصور را کاهش فاصله موجود میان بیننده و اثرهنری تشکیل می داد. با افزایش دست رس پذیری اثر هنری، ارزش آئینی آن کاهش می یابد.
سرآغاز اندیشه پسی مدرن در هنر را می توان در ساختارگرایی و پساساختارگرایی به ویژه در نوشته های رولان بارت یافت . نوشته های بارت اهمیت خاصی در زمینه عکاسی و تکوین یک «نظریه عکاسی» دارند. بارت در مقاله «پیام عکاسانه » (1961) «نوع» خاصی از عکاسی یعنی عکاسی مطبوعات را مورد بررسی قرار می دهد. جریان های تازه دنیای هنردر اواخر دهه هفتاد عکاسی را در محور نقدهای خود بر مقوله «بازنمایی» قرار دادند. این روی کرد متخصصان هنرمفهومی به عکاسی در اواخر دهه شصت و در دهه هفتاد، اساساً از اشتیاقی مدرنیستی به خلق هنری نشأت می گرفت که برداشتهای سنتی از ماهیت هنر را متزلزل می سازد.
دامنه تأثیرگذاری هنر مفهومی حوزه های سنتی تر عکاسی را نیز فرا گرفت. اگرچه عکاسی به عنوان یک شکل هنری مدرنیستی پذیرفته شده بود، مقتضیات این هدف، یعنی خلوص و خودآئینی عکاسی به عنوان یک رسانه، دیگر از جمله مسائل مطرح در دنیای هنر به شمار نمی رفتند. جالب آن که توجه فزاینده به این رسانه به نوبه خود ارزش اقتصادی آن در دنیای هنر را افزایش داده است . محوریت یابی عکاسی به این معنا است که عکاسی دیگر چون گذشته در دنیای هنر غریبه نیست. در دهه هشتاد دنیای هنر به طرز فزاینده یی به عکاسی به عنوان راهی برای برقراری تماس تازه یی باامور اجتماعی و درنتیجه به عنوان وسیله برای جان بخشی دوباره به کالبد هنر توجه نشان داد. عکاسی در اکثر آثار این دوره محملی برای نقد محسوب می شود؛ آثار اولیه سیندی شرمن معطوف به راه یابی به نوع نگاه عکس های فیلم های هالیوودی به منظور افشای ایدئولوژی عامل در آن ها بود.
در دهه نود، جاناتان کرری (1990) با مردود دانستن روایت خطی پیشرفت فنی که از «اتاقِ تاریک» (کامرا آبسکورا) آغاز شده به عکاسی امروزی می انجامد، سرمشق تازه یی برای تفکر در باب عکاسی در چهار چوب چشم انداز غرب ارائه می کند. نظری در اوایل سده نوزدهم را نشان می دهد که طی آن راستای بحث از نورشناسی هندسی به برداشت فیزیولوژیکی از بینایی معطوف می شود. در گزارش های تاریخی پیشین از سیر تحولات عکاسی «اتاق ِتاریک» به عنوان الگوی دوربینهای امروزی مورد توجه قرار می گیرد اما او در بحث خود این طرز فکر را کنار می گذارد وسرمشق جدید او تازه ترین جهت گیری های رسانه عکاسی به سوی فن آوری های رایانه ای است.
فهرست:
- پیشگفتار 1
- مقدمه 3
فصل اول – دستگاه بینایی 8
فصل دوم – ژاک لکان 13
1-2- لحظه رویت چگونگی دیدن از دیدگاه ژاک لکان 15
2-2- چشم – روشنایی 29
فصل سوم – رولان بارت 35
1-3- رویت در عکاسی از دیدگاه رولان بارت 38
فصل چهارم – دیدن در عکاسی 45
1-4- خواستگاه عکاسی 46
2-4- دیدن و مشاهده عکاس – هنرمند 51
فصل پنجم – زیبایی شناسی در عکاسی 62
1-5- گزینش کادر 63
2-5- نحوه ارائه عکس 70
3-5- نگاه و معنا 72
فهرست منابع و مأخذ 83
گزارش کار عملی 85