ترجمه مقاله: بررسی میزان روان کننده در محصولات غذایی ها با دستگاه گاز کروماتوگرافی همراه با انتقال جرم و شناسایی توده یون


دسته: صنایع غذایی

Determination of plasticisers in food by gas chromatography-mass
spectrometry with ion-trap mass detection

 دانلود رایگان نسخه انگلیسی مقاله

چکیده:

در این مقاله یک روش برای تعیین روان کننده در غذا توسط گاز کروماتوگرافی طیف سنج جرمی با تشخیص توده یونی دام شرح داده شده است. روان کننده با روش استاندارد های داخلی با استفاده از دی ایزوبوتیل مورد استفاده قرار می گیرد. چهار نمونه از مواد غذایی انتخاب شده که با روان کننده های مختلف کار نمی کنند روان کننده مختلف در حدود 0٫3 JLG / G مشخص شده اند. بهبود مواد غذایی با روان کننده در محدوده 90 تا 106٪ می باد. روش ارائه شده بهبود را نشان می دهد و خطی بودن بیش از یک محدوده غلظت گسترده می باشد. روش جدید برای تجزیه و تحلیل نمونه های واقعی استفاده شد و نتایج به دست آمده با استفاده از روش رقت ایزوتوپ به خوبی تثبیت شده است.

 

 

مقدمه:

روان کننده در مواد در تماس با غذا برای بیش از 30 سال [I] استفاده شده است. با وجود سابقه طولانی، روند ارزیابی اثرات بهداشتی ممکن است ناشی از آلودگی مواد غذایی تنها در سال های اخیر باشد، پس از مطالعات انجام شده توسط برنامه سمشناسی ملی ایالات متحده نشان داده شد که دو روان کننده مشترک (فتالات دی 2-اتیل هگزیل، DEHP، و دی 2-اتیل هگزیل DEHA) باعث اثرات سرطان زا در دوزهای بالا در موش از هر دو جنس شده اند و مفاهیم برای انسان، با این حال، هنوز مشخص می شود. مقدار قابل توجهی از فعالیت های تحقیقاتی در نتیجه در حال حاضر در حال سراسر جهان به منظور نظارت بر سطح آلودگی در انواع مختلف غذاهای داشتن تماس مستقیم با مواد بسته بندی روان کننده انجام شده است.

دخالت ماتریس، به ویژه برای کسانی که به علت چربی از نمونه های مواد غذایی می سنجند، روان کننده را در غذاهای بسیار دشوار و حتی با استفاده از کروماتوگرافی گاز مویرگی (OC) با تشخیص یونیزاسیون شعله تشخیص می دهند. شاید، OC با تشخیص طیف سنجی جرم انتخابی امیدوار کننده برای غلبه بر این مشکلات استفاده شود.

در این مقاله، یک روش سنجش کمی جدید بر اساس تشخیص توده با به دام انداختن یون، برای تعیین روان کننده در مواد غذایی ارائه می شود، که در آن دی ایزوبوتیل فتالات (DIBP) به عنوان استاندارد داخلی مورد استفاده قرار گرفت. دقت و محدوده دینامیکی از روش ارائه شده مشخص شد. سطح روان کننده در برخی از نمونه های مواد غذایی انتخاب شده و بهبود مشخصی برای آن تعیین شد و نتایج با با استفاده از روش رقت ایزوتوپ، که در آن آنالوگ دوترات به عنوان استاندارد داخلی مورد استفاده قرار گرفت مقایسه شدند.



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد