تعریف بهمن

بهمن یعنی حرکتی توده بزرگ برف که بر روی دامنه کوهها به طرف پایین سقوط می کند.

به نظر می رسد انتخاب نام بهمن از نام یازدهمین ماه سال بوده باشد که احتمال ریزش برف در نواحی کوهستانی در این ماه از سال بیش از سایر ماهها می باشد. در هر صورت بعمن در لغت به معنی ماه یازدهم سال خورشید و نام روز دوم هر ماه خورشیدی و نام فرشته ای در کیش زرتشت و گیاهی است که سابقاً ریشه آن را به نام بهمن به عنوان دارو به کار می برند و بالاخره برف انبوهی است که از کوه فروافتد.

این توده برف ضمن حرکت ممکن است یخ، آب، خاک، سنگ و گیاهان را به طرف پایین حمل کنند. بهمن مخصوص مناطق کوهستانی پر شیب و دارای برف سنگین است.   

بنا به مقدار برف متحرک خسارات جانی و مالی و محیطی متفاومت ایجاد می کند. مناطقی که برف دائمی دارند نیز دارای بهمن هستند ولی خسارت آنها قابل توجه نیستند.

عواملی که در شروع بهمن موثرند عبارتند از:

باد، امواج صوتی، ارتعاشات زلزله ای، عبور انسان و حیوانات و ناپایداری برف ناشی از سستی های لایه های زیرین در اثر ذوب.

اساساً بهمن در شیبهای کمتر از 20 درجه به حرکت در نمی آید اما بیشترین ریزش بهمن در شیبهای 20 الی 40 درجه می باشد. که این ریزشها بسیار خطرناک بوده زیرا حجم بیشتری از برف را با خود به طرف پایین سرازیر می نماید.

جهت دانلود محصول اینجا کلیک نمایید